Mandy

Mandy heeft veel moedervlekken, maar toen er een aan de voorkant van haar schouder ging verkleuren, vertrouwde ze het niet. Gelukkig luisterde ze naar haar onderbuikgevoel en ondernam direct actie.

Hoe kwam je erachter dat je melanoom had?

In de zomer van 2023 was het me al opgevallen dat een moedervlek aan de voorkant van mijn schouder verkleurde, maar in december vond ik dat het er echt raar uit begon te zien.

Ik heb veel moedervlekken, maar bij deze kreeg ik een onderbuikgevoel. De moedervlek werd echt zwart en er groeide een huidkleurig bultje onder.

Ik vergeet het nooit meer, ik bracht mijn dochter naar school voor het sinterklaasfeest en fietste door naar de huisarts om de moedervlek te laten beoordelen. Die zei gelijk dat ze de moedervlek er niet goed vond uitzien. Ik had twee keuzes: of zij verwijderde de moedervlek zelf, maar mocht het een melanoom zijn, dan moest ik alsnog naar het ziekenhuis. Of ik kon direct voor een beoordeling naar het ziekenhuis. Daar koos ik voor en binnen een aantal dagen kon ik terecht bij de dermatoloog. Die twijfelde erg en haalde er een andere dermatoloog bij. Die zei dat ik binnen een week geopereerd moest worden om de moedervlek weg te laten halen. Ik gaf nog aan dat we een weekend weg zouden gaan, waarop de dermatoloog antwoordde: ‘Als het foute boel is, vergeef je het jezelf nooit dat je de moedervlek niet zo snel mogelijk hebt laten verwijderen.’

Twee dagen later werd de moedervlek weggehaald en volgde het wachten. De tijd verstreek en de uitslag was meermaals vertraagd. Ontzettend veel spanning bracht dit in ons gezin. Achteraf gezien was dit misschien het meest verschrikkelijke van alles. Stiekem ging ik er een beetje vanuit dat het goedaardig zou zijn. Iedereen in mijn omgeving zei ook dat als het fout was geweest, ik het allang had gehoord. Zo probeerden we positief te denken.

Midden januari kreeg ik een telefoontje met helaas slecht nieuws. De moedervlek was een stadium 1a melanoom; de zo gevreesde diagnose. Ik weet nog goed dat de arts me van alles vertelde aan de telefoon, maar het kwam allemaal niet meer binnen. Ik was als het ware op slot geschoten. Ik heb helaas in mijn nabije omgeving al meerdere mensen verloren aan de ziekte kanker.

De arts stelde me wel direct gerust. Ze zei dat ik echt heel goed gehandeld had door meteen aan de bel te trekken en dat de kans op uitzaaiingen nihil was. Op dat moment drong dat niet echt tot me door. Pas na een paar dagen kreeg ik er wat meer vertrouwen in.

Welke behandeling heb je vervolgens gekregen?

Enkele weken later volgde een tweede operatie, waarbij een groter deel van de huid werd weggesneden. Het herstel daarvan was pittig. De wond zat op een plek waar veel druk op komt te staan als je je arm gebruikt. Met twee kleine kindjes in huis was het lastig om de wond goed te laten genezen. Ik heb toch wel een paar maanden pijnklachten gehad bij bepaalde bewegingen.

Gelukkig zijn er tijdens de tweede operatie geen kankercellen meer gevonden. Er hoefde dus verder geen andere behandelingen plaats te vinden. Wat was ik blij en opgelucht!

Hoe gaat het nu met je?

We zijn nu ruim een jaar verder en het gaat goed met me. Ons zoontje heeft een beperking en precies na de operatie kwamen we met hem in een traject. Daardoor had ik niet de tijd om stil te staan bij mijn eigen proces. Dat komt nu pas. Ik geniet echt van elk moment dat ik kan pakken en ik ben elke dag nog zo blij dat ik naar mijn onderbuikgevoel heb geluisterd en naar de huisarts ben gegaan.

Ik was al nooit een zonaanbidder, maar ik ga er nu nog bewuster mee om. Het vertrouwen in mijn lichaam heb ik wel weer, al ben ik alert. Controles zijn niet meer nodig, maar als ik over een plekje twijfel, mag ik direct naar het ziekenhuis komen.

Hoe ben je in aanraking met Stichting Melanoom gekomen?

Mijn arts gaf mij folders van Stichting Melanoom. Op de socials stonden heel fijne tips en aandachtspunten om je moedervlekken te checken. Vooral de ABCDEF-methode om een melanoom te herkennen, vond ik heel nuttig.

Ook heeft het lezen van ervaringsverhalen me geholpen. Sommige mensen in mijn omgeving gaven me het gevoel dat ik een aansteller was en daardoor ging ik aan mezelf twijfelen. Maar door de verhalen van anderen ben ik gaan beseffen dat ik een engeltje op mijn schouder heb gehad.

Waarom wil je jouw ervaring delen?

Ik vind het heel belangrijk om mijn verhaal te delen, omdat ik andere mensen wil laten inzien dat het niet uitmaakt of je, net als ik, jong bent en niet veel in de zon zit. Een melanoom kan iedereen overkomen. Ik kan niet genoeg delen dat het zo belangrijk is zelfcontrole te doen bij je moedervlekken. Liever je huid een keer te veel laten beoordelen door je huisarts, dan een keer te weinig!