Anouk

Hoe kwam je erachter dat je een melanoom had?

Jarenlang had ik een dikke verheven moedervlek op mijn borst precies aan de rand van mijn bh. In de zomer van 2018 besloot ik om deze weg te laten halen omdat hij toch wel iets in de weg zat. Ik maakte mij helemaal geen zorgen, ik dacht: ‘Dat kan nog mooi even voor de zomervakantie.’

De huisarts vertelde mij dat het een ouderdomswrat was. Dat leek mij aannemelijk gezien de vorm en de kleur: niet asymmetrisch en een egale kleur. De huisarts heeft een shave-excisie gedaan waarbij de bovenkant werd weggehaald. Het verwijderde weefsel is niet opgestuurd voor pathologisch onderzoek omdat de plek onschuldig leek.

Eenmaal thuis stopte de plek niet met bloeden. Ik heb deze uiteindelijk uren moeten dichtdrukken om het bloeden te stoppen. Ergens in mijn achterhoofd ging er wel een belletje rinkelen. Ik heb de huisartsenpost nog wel gebeld en het bloeden is uiteindelijk wel gestopt.

Na een aantal weken stond ik onder de douche en zag ik op dezelfde plek een grillig klein pigmentvlekje. Ik vond dit vreemd en ben teruggegaan naar de huisarts. De huisarts vond de plek er ook onrustig uitzien en heeft een nieuwe excisie gedaan op 28 mei. Dit keer is de plek ruim weggenomen en ook opgestuurd voor pathologisch onderzoek. Toen ik na anderhalve week kwam om de hechtingen te laten verwijderen kreeg ik een goede uitslag van de huisarts: het was een goedaardige moedervlek. Wel stond er onderaan het verslag van de patholoog dat er intern nog overleg was. De huisarts stelde mij gerust en ik ging naar huis.

Op 12 juni, een week later, werd ik gebeld door de huisarts met de mededeling dat het plekje nogmaals was onderzocht door een tweede patholoog: het bleek toch een melanoom. Ik ben toen enorm geschrokken, ik weet hoe onvoorspelbaar een melanoom zich kan gedragen. Het melanoom had nu een Breslow-dikte van 0.7 mm maar omdat de uitslag van de shave excisie er niet was, was de exacte Breslow-dikte niet bekend. Er werd nu haast achter gezet: na twee dagen kon ik op 14 juni terecht bij de chirurg. Het was zo vreemd om in de wachtkamer te zitten van de poli oncologie. Ging dit over mij? Het was alsof ik in een nachtmerrie zat. ​

Welke procedure heb je toen gevolgd/welke behandeling heb je gekregen?

In het ziekenhuis werd alles heel duidelijk uitgelegd. Ik kon op een spoedplek terecht voor een re-excisie. Ook kwam ik in aanmerking voor de Sentinel Node operatie. Hierbij werd de poortwachtersklier en nog een extra klier in mijn oksel weggehaald, dat is op 2 juli gebeurd. Het wachten op de uitslag of er een uitzaaiing was in mijn lymfeklieren was angstig en heel stressvol. In die week wandelde ik veel om mijn gedachten te verzetten.

Na een week volgde eindelijk de uitslag: de klieren waren schoon. Dat was natuurlijk een superfijn bericht, al duurde het even voordat de twijfels over of dit echt klopte weg waren.

Daarna zijn er meerdere moedervlekken weggehaald, gelukkig waren deze allemaal goedaardig.

Hoe gaat het nu met je?

Op dit moment gaat het goed met mij. Iedere dag denk ik er nog aan. En het onbezorgde gevoel dat ik ooit had heb ik nu niet meer. Bij ieder pijntje in mijn lichaam dat ik eerder als onschuldig beschouwde denk ik nu: het zal toch niet mis zijn? Gelukkig merk ik wel dat naarmate de tijd verstrijkt de spanning afneemt en het vertrouwen toeneemt.

Iedere drie maanden sta ik onder controle: de ene keer bij de dermatoloog, de andere keer bij de oncoloog. Zelf check ik ook wekelijks of er knobbeltjes zijn in mijn oksel of rondom het litteken.

Ik ben mij bewust van de onvoorspelbaarheid die deze ziekte met zich meebrengt. Aan de andere kant zijn er ook genoeg mensen met wie het al heel lang goed gaat. Ik wil positief denken. Dankzij de Stichting Melanoom heb ik fijn e-mailcontact gehad met een lotgenoot. Erover praten met iemand die hetzelfde heeft meegemaakt vind ik erg fijn.

Waarom wil je jouw ervaring delen?

Ik vind het belangrijk om mensen zich bewust te laten worden van de gevaren die teveel zon met zich meebrengt. Ik ben nooit urenlang in de zon geweest maar ben wel eens verbrand als kind. Mijn eigen kinderen smeer ik heel goed in en zelf ga ik niet meer in de zon. Ik dacht altijd: zoiets overkomt mij niet, maar het kan echt iedereen overkomen. Het is heel erg belangrijk om je huid heel goed in de gaten te houden ook al denk je: ‘Dit is een onschuldig plekje’: laat het checken bij de dermatoloog. Alleen de dermatoloog kan duidelijkheid geven.

2021